Guretxokoa

Segoviako ihesa

Posted in Argumento, Ba al dakizu?, Cine, directores, Pelicula, Reparto by Ba al dakizu? on May 4, 2010

Izenburu originala: La fuga de Segovia

Euskarazko izenburua: Segoviako ihesa

Zuzendaria: Imanol Uribe

Ekoizleak: Angel Amigo, Miguel Angel Berdejo, Andres Santana

Gidoia:  Angel Amigo, Imanol Uribe, Anjel Lertxundi.

Musika: Amaia Zubiria, Xabier Lasa.

Argazkia: Javier Aguirresarobe

Muntaia: Julio Peña Heredia

Aktoreak: Xabier Elorriaga, Alex Angulo, Ramon Barea, Arantxa Urretabizkaia, Patxi Biskert, Ovidi Montllor, Klara Badiola eta Paco Sagarzazu, besteak beste.

Urtea: 1981

Herrialdea: Euskal Herria

Generoa: Dramatikoa, Historikoa

Iraupena: 108 minutu

Saria: 1981eko Donostiako Zinemaldiaren kritika.


Frankoren heriotzak Espainia osoan aldaketa asko ekarri zituen. Askatasun egarriz, eta erregimena geldi zegoela aprobetxatuz manifestazio ugari izan ziren, baita grebak eta beste hainbat mugimendu ere. Garaiko berri garrantsitzuenetako bat Segoviako ihesa izan zen. 29 preso politikok, gehienak ETAkoak, Segoviako kartzelatik ihes egiten saiatu ziren.


Gertakari horren oroimenez, 1981. urtean Imanol Uribek, zinema zuzendari  eta  ekoizle denak, zuzenduatako pelikula da. Berak egiten zituen pelikula gehienen gai nagusia Euskal Herriko gatazkaren ingurukoak ziren, El proceso de Burgos, Mikelen heriotza, besteak beste. Pelikulek gertakari errealak kontatzen dituzte.


1976ko apirilaren 5ean 29 preso politiko gehienek, hauen artean ETAko militanteak, ihes egin zuten Segoviako  kartzelatik ihesi egitea lortu zuten tunel abt zulatuz. Tunela zulatzeak, sei hilabeteko lana ekarri zien. 1975eko abuztuan hasi ziren, Mikel Lejarzaren infiltrazio-jarduerek beste ihesaldi baten saiakera zapuztu zutenean.


Behin tunela bukatuta, ihes egiteko eguna heldu zenean, lehenago bazkaldu zuten. Ihes egin ostean, kanpoan zain zeuzkaten laguntzaile batzuk. Hauetaz aparte, muga pasatzera lagundu behar zieten, baina hauek ez zuten jaso behar zuten abisua jaso. Preso politikoak, Nafarroako Pirinioetatik muga igarotzen ari zirela, Guardia Zibilarekin  topo egin zuten eta preso kataluniar bat hil zuten, Oriol Solé Sugranyes, 28 urte zituela. MIL(Movimiento Iberico de Liberacion) erakunde anarkistako sortzaileetako bat izan zen.


Iheslariak Auritzera (Nafarroa) joan eta bertatik saiatu ziren muga zeharkatzen. Bertan, Guardia Zibilarekin egin zuten topo eta taldeetan banatzea erabaki zuten. Gehienak presoak eta laguntzen ari ziren komandoko kideak atxilotu zituzten. Azkenean, hiru presok eta komandoko laguntzaile batek bakarrik lortu zuten ihesa bukatzea.

Aitor Arregiri elkarrizketa

Posted in Animazioa, Cine, directores, Dokumentala, Reparto by Ba al dakizu? on May 4, 2010

Aitor Arregik, Mondragon Unibertsitateko irakaslea denak, hainbat filmetan parte hartu du gidoilari eta zuzendari lanetan.  Hainbat produkzio zinematografikotan aritu izanak, gure atentzioa erakarri du. Hori izan da Aitor Arregiri entrebista egitera eraman gaituen arrazoia.

Lehenik eta behin Aitor nola definituko zenuke zinema zuzendari lana?

Zinema zuzendari lana ez da definitzen xamurra, bueno zuzendari hitza literalki hartuta, azkenean talde lan bat zuzentzea izango litzateke, helburu bezala pelikula ahalik eta onena atera dadin.

Zuzendariak batek egin beharrekoa, lankideekin pelikula berdina bermatzea da. Hori da zuzendariaren lan funtsezkoena, berak pelikula du buruan eta lan taldea, bakoitzaren helburuak, iritziak eta ideiak kontuan izanik, buruan duen filma aurrera eramatea du helburu.

Zein lanetan aritu zara orain arte?

Ez naiz gauza askotan aritu baina 2002tik 2007ra beraien artean nahiko desberdinak diren hainbat proiektutan ibili nintzen lanean. Fikziozko laburmetraiak egin ditut eta baita bi animaziozko luzemetraia ere, (Cristobal molon eta Glup) hauetan Iñigo Beasategirekin zuzentzen ko-zuzendari bezala ibili naiz; bi dokumental ere egin ditut, Sahara Maraton, Jon Galañorekin eta bestea Lucio Jose Mari Goenagarekin. Nahiz eta dokumentalek eta luzemetraiek zerikusi handirik ez izan, lan egiteko era antzekoa da.

Lucio dokumentalari dagokionez, zertan oinarritu ziren gidoia idazterakoan?

Dokumental horretan, ko-zuzendari eta ko-gidoilari aritu nintzen Joxe Mari Goenagarekin batera.

Lucioren historia entzun genuen eta zoragarria iruditu zitzaigun honen inguruan zerbait egiteko. Gizon hau igeltseroa zen eta garai batean bai dokumentuak dirua eta faltsutzen saiatu zena. Banku eta beste gobernu desberdinei iruzur egiteko eta bagenekien honek istorio ikaragarria zuela eta gure lana hasiera baten pertsonaia horri buruz atera zen liburua irakurtzea, informatu eta behin prest geundela pentsatu genuenean berarengana, Parisera joatea erabaki genuen.

Gure proiektuari buruz hitz egin genion eta pixkanaka-pixkanaka konfiantza irabazten joan ginen. Horrela bilera desberdinak eginez harengandik informazioa jasotzen ere hasi ginen.

Nola idazten da gidoi bat? (Lucio dokumentalaren kasuan)

Dokumental bati gidoia idaztea ez da erreza zuk ezin duzu nahi duzuna kontatu eta ezta nahi duzun bezala. Erreferentziak egin behar dira. Istorioa gainera, ezin duzu interesanteena hasieran kontatu, ondo banatu behar da.

Zenbat pertsonak egin zuten lan filmaketa prozesuan? Eta horietako bakoitzak zertan egiten zuen? (Lucio dokumentala)

Grabazioan bi zuzendariak, argazki zuzendari bat, soinu teknikari bat, itzultzaile bat, ekoizle bat, edizioan beste bat, laguntzen ere aritu zitzaigun bat. Gero soinuaren kasuan, bikoizketan eta beste hainbatetan gehiago izan ziren; guztira hamabost hogei pertsona inguru.

Zenbat denbora eman zizuen filmaketa prozesuak?

Hasi ginenetik estreinatu zen arte bi urte igaro ziren. Baina bi urte osotan ez ginen honetan aritu. Gutxi gora behera ondo kalkulatuta zenbat denbora izan zen urte bat izan zen.

Ekonomikoki zein filma da garestiagoa animaziozkoa edo dokumentalak?

Euskal Herri mailan animaziozkoak. Animaziozkoak garestiagoak dira talde handiagoa behar duzulako, teknologia gehiago behar duzulako…

Zuri zein gustatzen zaizu gehiago? Dokumentala, filma, fikzioa…?

Filma. Oraindik ez dudalako egin.

Alice in Wonderland

Posted in Blog, Cine, directores, Pelicula, Reparto, trama by Ba al dakizu? on May 4, 2010

Directed by Tim Burton

Produced by Richard D. Zanuck, Joe Roth, Suzanne Todd and Jennifer Todd.

Written by Linda Woolverton (screenplay) and Lewis Carroll (book).

Starring Mia Wasikowska, Johnny Depp, Helena Bonham Carter, Anne Hathaway, Stephen Fry, Crispin Glover and Michael Sheen.

Music by Danny Elfman, Cinematography, Dariusz Wolski.

Editing by Chris Lebenzon.

Studio: Roth Films, The Zanuck Company, Team Todd.
Distributed by Walt Disney Pictures.

Release date(s) February 25, 2010 (2010-02-25) (London premiere), March 5, 2010 (2010-03-05)

Running time: 108 min.

Country: United States

Language: English

Budget: $200 million

Gross revenue: $875,473,000

Alice in Wonderland is a 2010 fantasy adventure film directed by Tim Burton, and written by Linda Woolverton. It is an extension of Lewis Carroll’s novels Alice’s Adventures in Wonderland and Through the Looking-Glass. The film is a mixture of live action and animation.

Alice is nineteen years old and accidentally returns to Wonderland, a place she visited thirteen years before. She is told that she is the only one who can slay the Jabberwocky, a dragon controlled by the Red Queen who terrorizes Wonderland’s inhabitants. Burton said the original Wonderland story was always about a girl going from one strange site to another and he never felt a connection emotionally, so he wanted to make it feel more like a story than themes of events. He does not see this as a sequel to previous films.

It premiered in London at the Odeon Leicester Square on February 25, 2010, and was released in Australia on March 4, 2010, and the United States and the United Kingdom on March 5, 2010, through IMAX 3D and Disney Digital 3D, as well as in traditional theaters. It has become the highest grossing film of 2010 and the 18th highest grossing film of all time.

She was nine years old when Alice visited Wonderland for first time. Now is nineteen years old and is about to get married with a Lord who doesn’t like. Suddenly, the white rabbit appears and leads her to Wonderland. Evil Red Queen governs there and owns Jabberwocky dragon which only Alicia can slay it. Although Alicia doesn’t remember anything about the last time she was there Alice goes remembering old characters, such as white rabbit, Caterpillar, Chesire cat… during the film. She will know new characters, the ones who are going to help her to set peace in Wonderland.

Ba al dakizu…?

La naranja mecánica

La naranja mecánica (Clockwork Oranje en Ingles) es una novela de Anthony Burgess, publicada en 1962, que después la adaptaría Stanley Kubrick que se estreno en 1971.

La película se ambienta en la Inglaterra del futuro que cuenta la vida de un joven de 18 años, que sus aficiones son Beethoven el sexo y la violencia. Alex, el protagonista de esta película es el jefe de una pandilla que se hacen llamar drugos.

Alex y sus amigos Pete, Georgie y Dim, se reúnen normalmente en un bar llamado Korova donde toman leche con veloceta, y eso hace actuar más violentamente a los drugos. La historia de Alex y sus drugos comienza cuando salen una noche a buscar una presa para apalear, un viejo borracho.

Posteriormente, se presentan en un viejo teatro abandonado donde se encuentran con la pandilla contraria, con Billyboy al frente. Las dos pandillas se enfrentan en una pelea en la cual Alex y sus drugos ganan. Después roban un coche deportivo con el que corren por la noche a gran velocidad desviando a todos los coches que encuentran en la ruta y acaban en una casa denominada home.

Alex y sus drugos entran a esa casa diciendo a los de esa casa que uno de sus amigos ha sufrido un accidente. Entran en la vivienda y golpean al escritor que está dentro y violan a su mujer mientras Alex canta la canción I’m Singing in the Rain.

Alex entra en una tienda de discos y engaña a dos adolescentes, las lleva a su casa y mantiene relaciones sexuales con las dos. En una de las quedadas que hizo Alex con sus drugos deja clara su autoridad tirando a Dim y Georgie al agua para después rajarle la mano a Dim, aunque luego decide que sería bueno aflojar la autoridad para dejar participar a los demás. Así pues, empiezan a planear apalear a una mujer adinerada que vive sola.

Alex entra en la casa por la ventana y mantiene un forcejeo con la mujer hasta que coge un pene de porcelana y la mata con un golpe en la cabeza. La policía estaba de camino y Dim golpea a Alex en la cabeza con una botella de leche y la policía lo detiene. Alex es sentenciado a 14 años de cárcel.

Después de haber cumplido dos años y ganarse al capellán de la prisión, le conceden la libertad condicional por buena conducta. Pero a cambio se tiene que someter al tratamiento Ludovico, que era una estrategia de la sociedad para detener el crimen.

El tratamiento consiste en ser expuesto a formas extremas de violencia a través de una pantalla, como un cine muy violento. Alex es incapaz de apartar la mirada de la pantalla, ya que sus ojos están sujetos por un par de ganchos. También es drogado antes de ver las películas, para que asocie las acciones violentas con el dolor que éstas le provocan.

El tratamiento deja a Alex incapaz de ser violento ni de defenderse de ninguna manera pero también lo deja con un pequeño efecto secundario, que no puede novena sinfonía de Beethoven  Cuando vuelve a casa sus padres lo echan de casa Alex deambula por las calles de Londres desesperado hasta que se encuentra con sus viejas victimas a las que golpeó. Al principio se encuentra con el viejo mendigo, el cual llama a sus amigos para que lo golpeen, pero consigue salir por su propio pie hasta que ve a dos policías, que resultaron ser sus antiguos drugos. Los dos policías lo apalean y casi lo ahogan. Alex consigue llegar a una casa que al final resulto ser la del escritor al que había pegado y violado a su mujer. El escritor lo deja entrar en casa antes de conocer su identidad, pero cuando la conoce, lo droga y le hace escuchar a todo volumen la 9 sinfonía de Beethoven hasta que intenta suicidarse.

Sobrevive del intento de suicidio y cuando se recupera vuelve a ser el de antes. El Ministro del Interior que había recomendado el tratamiento Ludovico visita a Alex para disculparse por los efectos del tratamiento.

Finalmente, el gobierno ofrece a Alex un trabajo muy bien pagado si acepta apoyar la elección del partido político conservador, cuya imagen se vio afectada por el intento de suicidio de Alex.

Anticipando su regreso al estrago y segundos antes de volverse loco, Alex narra el final de la película: «Definitivamente, estaba curado» mientras se ve una fantasía surreal de él mismo copulando con una mujer en la nieve, rodeado por damas y caballeros victorianos aplaudiéndole, mientras se puede escuchar el último movimiento de la Novena Sinfonía de Beethoven de fondo.